ενόψει των επικείμενων Δημοτικών Εκλογών, για πρώτη φορά στα χρονικά, έχει δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή και αγανάκτηση στις Θεσπιές.
Μικροί, μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες και νέοι, αγρότες κι επιστήμονες, είναι αποφασισμένοι να μην προσέλθουν στις κάλπες. Νιώθουν προδομένοι. Η πολιτεία για μία ακόμα φορά τους παραγκώνισε. Η πολιτεία για μία ακόμα φορά διέπραξε μια ιστορική αδικία.
Η εθελοντική θυσία των 700 Θεσπιέων, αυτή η μοναδική στον κόσμο πράξη αυτοθυσίας, δεν ελήφθη καθόλου υπόψη από τους εφαρμοστές του σχεδίου "Καλλικράτης" και κανένας από αυτούς δεν μπήκε στον κόπο να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις.
Υψηλά ιδανικά πέρασαν στο περιθώριο. Η ιστορία των αρχαίων Θεσπιών, με τις ιδιαιτερότητές της και τον πολιτισμό της, βρίσκεται στο πουθενά.
Για πρώτη φορά οι Θεσπιείς δηλώνουν ΑΚΥΡΟ. Για πρώτη φορά οι Θεσπιείς θα τιμωρήσουν. Και δεν διστάζουν. Ούτε φοβούνται. "Τουλάχιστον, λένε, να διασώσουμε την αξιοπρέπειά μας. Αρκετούς εξεφτελισμούς και προδοσία έχουμε δεχτεί."
Ορισμένοι προβληματίζονται και ρωτούν: "Μα κανείς δεν θα εκπροσωπήσει το χωριό μας στο νέο Δήμο;" Όλοι με μια φωνή και αγανάκτηση απαντούν "ΟΧΙ. Δεν χρειάζεται. Χαμένοι για χαμένοι. Τους είδαμε τόσα χρόνια."
Οι Θεσπιείς είναι αποφασισμένοι για όλα. Θα ψηφίσουν μόνον και μόνον ΤΟΤΕ, αν βρεθεί υποψήφιος δήμαρχος και υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι που θα στηρίξουν την αλλαγή του ονόματος του Δήμου σε "Δήμος 700 Θεσπιέων (λόγω μοναδικότητας) - Αλιάρτου" με ιστορική έδρα τις Θεσπιές (λόγω ιδιαιτερότητας, αρχαιολογικών χώρων και μουσείου) και έδρα τον Αλίαρτο.
Ας το σκεφτούν πολύ καλά, λοιπόν, όσοι επιθυμούν την ψήφο των Θεσπιέων. Ως απόγονοι και συνεχιστές της ιστορίας των 700 Θεσπιέων, φωνάζουνε για μία ακόμα φορά "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ".
Αγαπητοί φίλοι, η πληροφόρησή μου για το συγκεκριμένο μνημείο (και όχι ‘προτομή’ όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του Δήμου Θεσπιών) προέρχεται κυρίως από την έκδοση ‘ΘΕΣΠΙΕΣ Άλλοτε και τώρα’ -της όποιας έχω μερικά τεύχη- και για αυτό θα δείτε ότι είναι εύλογη η απορία μου και όχι ρητορική.
Στο εξώφυλλο του τ. 46 (Οκτ Νοε Δεκ 2008) της προαναφερόμενης έκδοσης υπάρχει στο εξώφυλλο φωτογραφία του μνημείου και στην σ. 3 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό. Στον σχετικό τίτλο του άρθρου σαφώς δεσπόζει ο όρος ‘Μνημείο Κελέπη’.
Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όμως είναι ότι λίαν προσφάτως, στο άκρως λογοτεχνικό τ. 52, στο κεντρικό κείμενο (σ. 8-9), ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης (και εκδότης της προαναφερόμενης έκδοσης) του μνημείου, εξηγεί ότι το μνημείο αυτό αφορά εκτός από τους επτακόσιους μαχητές του 480 π.Χ. και εκείνους που έπεσαν για την πατρίδα αλλά έμειναν αφανείς και προς τούτο το όνομα (παρατσούκλι) του θείου του Πενταλή αναγράφεται στο μνημείο. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι αφορά κυρίως εκείνους!
Στο ίδιο κείμενο εκφράζεται από τον ίδιο -δικαιολογημένη- πικρία προς την Δημοτική εξουσία προηγούμενων εποχών που δεν τήρησε την υπόσχεση της να τοποθετηθεί ένα μνημείο των απανταχού πεσόντων Ερημοκαστραίων (και όχι αρχαίων Θεσπιέων αποκλειστικώς) στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, εκεί που είναι σήμερα η δεξαμενή νερού και που ήταν κι αυτό οικογενειακό του κτήμα.
Ο Κώστας Λιάκος Κελέπης πειθαρχώντας στις εσωτερικές του φωνές, σε δικό του κτήμα με δικά του χρήματα δημιούργησε ένα μνημείο που ό ίδιος το ονόμασε Μνημείο Κελέπη.
Τιμώ τον άνδρα, το θάρρος και την γενναιοδωρία του.
Γιατί όμως πρέπει να προσβάλλεται έτσι βάναυσα η λογική και η αισθητική όλων μας και μάλιστα σε αυτούς τους καιρούς και με αυτό το κακόγουστο σταρτιωτικόφανές τελετουργικό;
Αγαπητοί φίλοι, η πληροφόρησή μου για το συγκεκριμένο μνημείο (και όχι ‘προτομή’ όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του Δήμου Θεσπιών) προέρχεται κυρίως από την έκδοση ‘ΘΕΣΠΙΕΣ Άλλοτε και τώρα’ -της όποιας έχω μερικά τεύχη- και για αυτό θα δείτε ότι είναι εύλογη η απορία μου και όχι ρητορική.
Στο εξώφυλλο του τ. 46 (Οκτ Νοε Δεκ 2008) της προαναφερόμενης έκδοσης υπάρχει στο εξώφυλλο φωτογραφία του μνημείου και στην σ. 3 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό. Στον σχετικό τίτλο του άρθρου σαφώς δεσπόζει ο όρος ‘Μνημείο Κελέπη’.
Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όμως είναι ότι λίαν προσφάτως, στο άκρως λογοτεχνικό τ. 52, στο κεντρικό κείμενο (σ. 8-9), ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης (και εκδότης της προαναφερόμενης έκδοσης) του μνημείου, εξηγεί ότι το μνημείο αυτό αφορά εκτός από τους επτακόσιους μαχητές του 480 π.Χ. και εκείνους που έπεσαν για την πατρίδα αλλά έμειναν αφανείς και προς τούτο το όνομα (παρατσούκλι) του θείου του Πενταλή αναγράφεται στο μνημείο. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι αφορά κυρίως εκείνους! (συνεχίζεται) . . .
. . . Στο ίδιο λοιπόν κείμενο εκφράζεται από τον ίδιο -δικαιολογημένη- πικρία προς την Δημοτική εξουσία προηγούμενων εποχών που δεν τήρησε την υπόσχεση της να τοποθετηθεί ένα μνημείο των απανταχού πεσόντων Ερημοκαστραίων (και όχι αρχαίων Θεσπιέων αποκλειστικώς) στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, εκεί που είναι σήμερα η δεξαμενή νερού και που ήταν κι αυτό οικογενειακό του κτήμα.
Ο Κώστας Λιάκος Κελέπης πειθαρχώντας στις εσωτερικές του φωνές, σε δικό του κτήμα με δικά του χρήματα δημιούργησε ένα μνημείο που ό ίδιος το ονόμασε Μνημείο Κελέπη.
Τιμώ τον άνδρα, το θάρρος και την γενναιοδωρία του.
Γιατί όμως πρέπει να προσβάλλεται έτσι βάναυσα η λογική και η αισθητική όλων μας και μάλιστα σε αυτούς τους καιρούς και με αυτό το κακόγουστο σταρτιωτικόφανές τελετουργικό;
.jpg)
.jpg)
6 σχόλια:
Πρόκειται μήπως για το Μνημείο Κελέπη στο Ρίζωμα Ερημοκάστρου ή για άλλο μνημείο; Που είναι, τέλος πάντων, ο τόπος της τελετής;
ΕΡΜΟ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑΥΤΟ ΤΗΝ ΑΦΗΝΩ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
Αγαπητοί αναγνώστες,
ενόψει των επικείμενων Δημοτικών Εκλογών, για πρώτη φορά στα χρονικά, έχει δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή και αγανάκτηση στις Θεσπιές.
Μικροί, μεγάλοι, άνδρες, γυναίκες και νέοι, αγρότες κι επιστήμονες, είναι αποφασισμένοι να μην προσέλθουν στις κάλπες. Νιώθουν προδομένοι.
Η πολιτεία για μία ακόμα φορά τους παραγκώνισε.
Η πολιτεία για μία ακόμα φορά διέπραξε μια ιστορική αδικία.
Η εθελοντική θυσία των 700 Θεσπιέων, αυτή η μοναδική στον κόσμο πράξη αυτοθυσίας, δεν ελήφθη καθόλου υπόψη από τους εφαρμοστές του σχεδίου "Καλλικράτης" και κανένας από αυτούς δεν μπήκε στον κόπο να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις.
Υψηλά ιδανικά πέρασαν στο περιθώριο. Η ιστορία των αρχαίων Θεσπιών, με τις ιδιαιτερότητές της και τον πολιτισμό της, βρίσκεται στο πουθενά.
Για πρώτη φορά οι Θεσπιείς δηλώνουν ΑΚΥΡΟ. Για πρώτη φορά οι Θεσπιείς θα τιμωρήσουν. Και δεν διστάζουν. Ούτε φοβούνται. "Τουλάχιστον, λένε, να διασώσουμε την αξιοπρέπειά μας. Αρκετούς εξεφτελισμούς και προδοσία έχουμε δεχτεί."
Ορισμένοι προβληματίζονται και ρωτούν: "Μα κανείς δεν θα εκπροσωπήσει το χωριό μας στο νέο Δήμο;" Όλοι με μια φωνή και αγανάκτηση απαντούν "ΟΧΙ. Δεν χρειάζεται. Χαμένοι για χαμένοι. Τους είδαμε τόσα χρόνια."
Οι Θεσπιείς είναι αποφασισμένοι για όλα. Θα ψηφίσουν μόνον και μόνον ΤΟΤΕ, αν βρεθεί υποψήφιος δήμαρχος και υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι που θα στηρίξουν την αλλαγή του ονόματος του Δήμου σε "Δήμος 700 Θεσπιέων (λόγω μοναδικότητας) - Αλιάρτου" με ιστορική έδρα τις Θεσπιές (λόγω ιδιαιτερότητας, αρχαιολογικών χώρων και μουσείου) και έδρα τον Αλίαρτο.
Ας το σκεφτούν πολύ καλά, λοιπόν, όσοι επιθυμούν την ψήφο των Θεσπιέων. Ως απόγονοι και συνεχιστές της ιστορίας των 700 Θεσπιέων, φωνάζουνε για μία ακόμα φορά "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ".
Αγαπητοί φίλοι, η πληροφόρησή μου για το συγκεκριμένο μνημείο (και όχι ‘προτομή’ όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του Δήμου Θεσπιών) προέρχεται κυρίως από την έκδοση ‘ΘΕΣΠΙΕΣ Άλλοτε και τώρα’ -της όποιας έχω μερικά τεύχη- και για αυτό θα δείτε ότι είναι εύλογη η απορία μου και όχι ρητορική.
Στο εξώφυλλο του τ. 46 (Οκτ Νοε Δεκ 2008) της προαναφερόμενης έκδοσης υπάρχει στο εξώφυλλο φωτογραφία του μνημείου και στην σ. 3 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό. Στον σχετικό τίτλο του άρθρου σαφώς δεσπόζει ο όρος ‘Μνημείο Κελέπη’.
Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όμως είναι ότι λίαν προσφάτως, στο άκρως λογοτεχνικό τ. 52, στο κεντρικό κείμενο (σ. 8-9), ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης (και εκδότης της προαναφερόμενης έκδοσης) του μνημείου, εξηγεί ότι το μνημείο αυτό αφορά εκτός από τους επτακόσιους μαχητές του 480 π.Χ. και εκείνους που έπεσαν για την πατρίδα αλλά έμειναν αφανείς και προς τούτο το όνομα (παρατσούκλι) του θείου του Πενταλή αναγράφεται στο μνημείο. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι αφορά κυρίως εκείνους!
Στο ίδιο κείμενο εκφράζεται από τον ίδιο -δικαιολογημένη- πικρία προς την Δημοτική εξουσία προηγούμενων εποχών που δεν τήρησε την υπόσχεση της να τοποθετηθεί ένα μνημείο των απανταχού πεσόντων Ερημοκαστραίων (και όχι αρχαίων Θεσπιέων αποκλειστικώς) στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, εκεί που είναι σήμερα η δεξαμενή νερού και που ήταν κι αυτό οικογενειακό του κτήμα.
Ο Κώστας Λιάκος Κελέπης πειθαρχώντας στις εσωτερικές του φωνές, σε δικό του κτήμα με δικά του χρήματα δημιούργησε ένα μνημείο που ό ίδιος το ονόμασε Μνημείο Κελέπη.
Τιμώ τον άνδρα, το θάρρος και την γενναιοδωρία του.
Γιατί όμως πρέπει να προσβάλλεται έτσι βάναυσα η λογική και η αισθητική όλων μας και μάλιστα σε αυτούς τους καιρούς και με αυτό το κακόγουστο σταρτιωτικόφανές τελετουργικό;
Αγαπητοί φίλοι, η πληροφόρησή μου για το συγκεκριμένο μνημείο (και όχι ‘προτομή’ όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του Δήμου Θεσπιών) προέρχεται κυρίως από την έκδοση ‘ΘΕΣΠΙΕΣ Άλλοτε και τώρα’ -της όποιας έχω μερικά τεύχη- και για αυτό θα δείτε ότι είναι εύλογη η απορία μου και όχι ρητορική.
Στο εξώφυλλο του τ. 46 (Οκτ Νοε Δεκ 2008) της προαναφερόμενης έκδοσης υπάρχει στο εξώφυλλο φωτογραφία του μνημείου και στην σ. 3 γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό. Στον σχετικό τίτλο του άρθρου σαφώς δεσπόζει ο όρος ‘Μνημείο Κελέπη’.
Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον όμως είναι ότι λίαν προσφάτως, στο άκρως λογοτεχνικό τ. 52, στο κεντρικό κείμενο (σ. 8-9), ο ιδιοκτήτης και χρηματοδότης (και εκδότης της προαναφερόμενης έκδοσης) του μνημείου, εξηγεί ότι το μνημείο αυτό αφορά εκτός από τους επτακόσιους μαχητές του 480 π.Χ. και εκείνους που έπεσαν για την πατρίδα αλλά έμειναν αφανείς και προς τούτο το όνομα (παρατσούκλι) του θείου του Πενταλή αναγράφεται στο μνημείο. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι αφορά κυρίως εκείνους! (συνεχίζεται) . . .
. . . Στο ίδιο λοιπόν κείμενο εκφράζεται από τον ίδιο -δικαιολογημένη- πικρία προς την Δημοτική εξουσία προηγούμενων εποχών που δεν τήρησε την υπόσχεση της να τοποθετηθεί ένα μνημείο των απανταχού πεσόντων Ερημοκαστραίων (και όχι αρχαίων Θεσπιέων αποκλειστικώς) στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, εκεί που είναι σήμερα η δεξαμενή νερού και που ήταν κι αυτό οικογενειακό του κτήμα.
Ο Κώστας Λιάκος Κελέπης πειθαρχώντας στις εσωτερικές του φωνές, σε δικό του κτήμα με δικά του χρήματα δημιούργησε ένα μνημείο που ό ίδιος το ονόμασε Μνημείο Κελέπη.
Τιμώ τον άνδρα, το θάρρος και την γενναιοδωρία του.
Γιατί όμως πρέπει να προσβάλλεται έτσι βάναυσα η λογική και η αισθητική όλων μας και μάλιστα σε αυτούς τους καιρούς και με αυτό το κακόγουστο σταρτιωτικόφανές τελετουργικό;
Δημοσίευση σχολίου