Requiem... για τον Θανάση

                                           Requiem

                            Για τον Θανάση

   Πόλλα χρόνια πριν, όταν ήμουν παιδάκι, μαζί με τον Θανάση, καθόμασταν μέσα στο ιερό του Προφήτη Ηλία και ακούγαμε ένα πολύ σπουδαίο ιεροκήρυκα, τον αείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλου, που έλεγε: «…και να χανόταν όλη η Καινή Διαθήκη και να σωζόταν μόνο ένα χωρίον, έφτανε για να διδάξει την αλήθεια του Χριστού, αν δε μόνο ένα χωρίο από το Ευαγγέλιο κάναμε πράξη τότε θα βρισκόμασταν από εδώ μέσα στον Παράδεισο!!!». Τα λόγια αυτού του ιεροκήρυκα νομίζω ότι ταιριάζουν με την βιωτή του προσφιλούς μας αδελφού Αθανάσιου  Σταύρου ή Λουλουδιά που κοιμήθηκε χθες 30-9-2016.

   Ο αδελφός Αθανάσιος, έκανε πράξη, και τρόπο ζωής, το χωρίον, «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσα» (Μαρκ. ι΄ ,45), δεν ήρθα να με υπηρετήσετε αλλά να σας υπηρετήσω. Και ενώ ο Θανάσης ένεκα της ασθενείας του είχε ανάγκη διακονίας και υπηρέτησης, εντούτοις, μας διακονήσαι όλους. Δεν έλαβε εκπαίδευση προς τούτο, αλλά «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν»( Λουκ. ιη΄,27).

   Διακόνησε τον Προφήτη Ηλία μέσα στο Ιερό, κοντά στον πρόσφατα κοιμηθέντα, ΠαπαΤέλιο, επί πάρα πολλά έτη. Ποιος δεν τον θυμάται να βγαίνει μαζί με τον ΠαπαΤέλιο με το κερί και το θυμιατό σε όλες τις Θείες Λειτουργίες, αλλά και να τον συνοδεύει σε κάθε σπίτι να πάρουν τον νεκρό με το Σταυρό, εμπρός ο Νάσος και πίσω η σορός και οι ιερείς με τους ψάλτες και τους συγγενείς. Ο Θανάσης διακονώντας τον Προφήτη Ηλία μας διακονούσε όλους.

   Όταν βρισκόταν στην πλατεία, ηρέσκετο να αποκαλεί τους άντρες με το όνομα της γυναίκας των. Αποκαλούσε τον Βασίλη, Παναγιώτα, τον Δήμο, Βασιλική, τον Ηλία, Τάσα κοκ, θυμίζοντας σε όλους μας, ότι έχουμε σπίτι, και γυναίκα, που υπομονετικά μας περιμένει. Άλλη μια διακονία λοιπόν που έκανε σε όλους μας.

  Τέλος σε όλα τα σπίτια του χωριού πέρασε μαζί με τον πατέρα του Γεώργιο, και με την μηχανή τους μας πέρναγαν, το σιτάρι, το καθάριζαν από την ήρα, να είναι έτοιμο για σπορά. Ποιος δεν θυμάται τις ευχές του Νάσου, που πολλάκις και με ιδιαίτερη καλή διάθεση μας μοίραζε απλόχερα, «Καλό φάγωμα και καλό μπερικέτι», έλεγε και ξανάλεγε, καθιστώντας το πέρασμά του ευχάριστο αλλά και αποδοτικό.

  Τώρα που έφυγε από κοντά μας, και είναι στην Άνω Ιερουσαλήμ, ο Θεός να παρηγορεί τους δικούς του και να βρίσκεται αιώνια στην μνήμη Του!!!

                                                                    

                                   Ν.Ι.Δ.

                               1-10-2016

υ.γ. οι φωτογραφίες είναι από το 1996