Παρουσίαση του συγγραφικού έργου του Χαρ. Γ. Μελισσάρη

Παρουσίαση του συγγραφικού έργου του 
Χαρ. Γ. Μελισσάρη, εκ Θεσπιών, 

την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018, και ώρα 11:00 π.μ.,

 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, 

Ακαδημίας 50, Αθήνα.

 Στην άκρη της ζωής …σα μυθιστόρημα

   Το λογοτέχνημα του φιλόλογου Χαράλαμπου Μελισσάρη, από τις Θεσπιές, κυριολεκτικά το διάβασα μονορούφι. Μάλιστα κάποιες από τις σελίδες του τις διάβαζα και τις ξαναδιάβαζα, και δεν τις χόρταινα. Αυτό γιατί μέσα από τις σελίδες του, μέσα από τις περιγραφές του, από τις εικόνες του, αναγνώριζα ή καλύτερα ταύτιζα τους ήρωες του με αγαπημένα μου πρόσωπα, αναγνώριζα καταστάσεις που λίγο πολύ έχω ζήσει, που έχουμε ζήσει όλοι μας, αλλά που ο λογοτέχνης Χαράλαμπος Μελισσάρης τις διηγείται λυτρωτικά. Ο αγώνας των νέων της εποχής του, για επιβίωση πρώτα, και  μετά για μια καλύτερη ζωή ξετυλίγεται μέσα από το μυθιστόρημα τόσο ζωντανά που κυριολεκτικά σε καθηλώνει. Αυτό 

που όμως που κάνει το πόνημα κορυφαίο, είναι οι περιγραφές από την καθημερινότητα των ηρώων του, από τις χαρές τους αλλά και από τις λύπες του…

  Στην άκρη του γραφείου μου, έχω σταθερά το βιβλίο το Χαρ. Μελισσάρη, στο οποίο ανατρέχω κάθε φορά που θέλω να μεταφερθώ νοερά στο χωριό μου, στα παιδικά μου χρόνια, στην αθωότητα μου, για να αντιμετωπίσω την αρκετές φορές ζοφερή πραγματικότητα.

                                                        Νικόλαος  Ι.  Δημητρίου
.......................

...........................

Καταρχήν έζησα και εγώ σαν παιδί την μετάβαση …από τα κοντά στα μακριά παντελόνια… (αυτός θα μπορούσε και ο υπότιτλος του βιβλίου-κατά την ταπεινή μου γνώμη), με ότι αυτό, τότε για μας σηματοδοτούσε, έτσι εύκολα διακρίνει κανείς τα αυτοβιογραφικά στοιχεία του βιβλίου. Στοιχεία που αφορούν και αγκαλιάζουν μια, ίσως και δυο ολόκληρες γενιές.

  Όμως άλλη μια διάσταση του βιβλίου, είναι η φιλοσοφική, διότι ο συγγραφέας μετατρέπει με έναν αριστοτεχνικό τρόπο, τα βιώματά του, σε παγκόσμια μηνύματα, σε μηνύματα με συμπαντική αξία. Και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, διότι η φιλοσοφική τοποθέτηση του κάθε ανθρώπου απέναντι στο απόλυτο γεγονός του θανάτου, καθορίζει του ζωή του (Άλμπερ Καμύ).

   Επίσης ιδιαίτερα μου άρεσε ο τρόπος που περνούν μέσα από τα λόγια άλλων ανθρώπων, πολλές φορές σοφών γερόντων, τα μεγάλα νοήματα της ζωής, το πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, της ζωής μας, ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες. Πολύ ωραία αποδίδει ο συγγραφέας, το φιλόξενο πνεύμα των παλαιών καιρών, που αντέχει ακόμα και στις μέρες μας, ιδιαίτερα στα χωριά μας, αλλά και γενικότερα όπως έδειξε και η προσφυγική κρίση.

  Το βιβλίο, αποτελεί και μια ανθολογία ποίησης, όχι και τόσο γνωστών ποιητών, τουλάχιστον σε μένα, αλλά καθόλα αξιόλογων.

  Το βιβλίο έχει και μια διδακτική χροιά, είναι διδακτικό όσον αφορά, την μεγάλη αξία της παιδείας, αλλά και του συνεχή αγώνα, που απαιτεί η ζωή.

Νικόλαος  Ι. Δημητρίου 

..............................

"Ο χειμώνας που δεν έφερε την άνοιξη".

 Η πραγματική ιστορία δύο ανθρώπων και η πορεία τους την "σκοτεινή" περίοδο της κατοχής και του εμφύλιου σπαραγμού.

 Ένας μεγάλος έρωτας... που δεν έφερε την ευτυχία.

...............................

...........................

.........................

Η ιστορία επαναλαμβάνεται με τις παραλλαγές της. Έλληνες της Σμύρνης, διωγμένοι το 1922, εύρισκαν καταφύγιο και περίθαλψη και στη Συρία. Πρέπει κάτι να μας διδάσκει αυτό σήμερα...;

............................