ΦΩΤΟΛΕΖΑΝΤΕΣ - 5

Οι φωτογραφίες που αναδημοσιεύουμε από "ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ" , Τ.13, είναι από την σχολική ζωή στο χωριό μας Λεοντάρι Θηβών, Κασκαβέλι τότε. Η πρώτη δασκάλα του χωριού μας κυρά- Σοφία Λάμπρου, με καταγωγή από το Ζέλι Λοκρίδας, έμαθε γράμματα σε πολλές γενιές Λεονταριτών και έβγαλε παρα πολλούς επιστήμονες, παρά τα πενιχρά μέσα της εποχής. Πρόσφατα οι δάσκαλοι του Δημοτικού μας Σχολείου, πρότειναν στην πολιτεία όπως πάρει την σχολείο μας την ονομασία"ΣΟΦΙΑ ΛΑΜΠΡΟΥ".
-------------------------------------------------------------------------------------------------


"Το Σ.Ε. 2008-2009 ο Σύλλογος Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου Λεονταρίου, που αποτελείτο από την Διευθύντριά του κ. Αικατερίνη Σολωμού, τη Λεονταρίτισσα δασκάλα του κ. Σταυρούλα Βέργου και τη νηπιαγωγό του κ. Αλέξάνδρα Κολιού, έκανε πρόταση να ονομαστεί το σχολείο μας «Δημοτικό Σχολείο Λεονταρίου-ΣΟΦΙΑ ΛΑΜΠΡΟΥ», προς το αρμόδιο Υπουργείο."

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ

Η Σοφία Λάμπρου, ήταν η πρώτη δασκάλα του χωριού και του σχολείου. Υπηρέτησε με αφοσίωση στο Δημοτικό Σχολείο Λεονταρίου, από την ίδρυσή του το 1917( σαν Δημοτικό Σχολείο Κασκαβελίου), έως την συνταξιοδότησή της το 1952, δηλαδή για 35 συναπτά έτη. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δούλευε δεν ήταν και οι καλύτερες, δεν υπήρχε κτίριο του σχολείου με αποτέλεσμα να κάνει μάθημα για κάποια διαστήματα ακόμα και μέσα στην εκκλησία, επίσης αφού ήταν η μοναδική δασκάλα πολλές φορές είχε πάνω από 150 μαθητές σε όλες τις τάξεις. Παρόλα αυτά πολλοί μαθητές της έγιναν σπουδαίοι επιστήμονες, πράγμα δύσκολο και σπάνιο για την εποχή εκείνη, και για τα δεδομένα ενός χωριού. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ήταν το μοναδικό σχολείο της περιοχής που λειτούργησε και την περίοδο της κατοχής αφού η δασκάλα του διέμενε εκεί.
Η Σοφία Λάμπρου, αν και κατήγετο από το Ζέλι Αταλάντης, αγάπησε τον τόπο αυτό, παντρεύτηκε τον Λεονταρίτη, καθηγητή Φυσικής Ευάγγελο Σπύρου και έζησε μέχρι το τέλος του βίου της στο χωριό Λεοντάρι. Αγαπήθηκε και αγάπησε το Λεοντάρι Θηβών, κατά κοινή ομολογία. Οι κάτοικοι συχνά την αναφέρουν και την μνημονεύουν. Ιδιαίτερα μιλούν για την αγάπη της για το σχολείο και την εκπαίδευση. Το σπίτι της πάντα ήταν ανοικτό για τους μαθητές, να δανείζονται βιβλία , να την ρωτούν για τα μαθήματα καθ΄ όλη την διάρκεια της ημέρας, να την συμβουλεύονται γενικά.
Η ίδια κατήγετο από πατέρα δάσκαλο, στο σχολείο συνέχισε ως δασκάλα η κόρη της Ελένη και συνεχίζει την παράδοση της οικογένείας μέχρι σήμερα η εγγονή της.
Στο πρόσωπό της τιμάμε τόσο την ίδια, την ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΣΣΑ ΣΟΦΙΑ ΛΑΜΠΡΟΥ, όσο και τον ανώνυμο δάσκαλο που μοχθεί και κοπιάζει για την παιδεία μας, καθώς επίσης και όλους τους Λεονταρίτες επιστήμονες που στο πέρασμα του χρόνου πολλά προσέφεραν τόσο στο σχολείο μας, όσο και στον τόπο τους.
Αναφορές στο πρόσωπό της έχει κάνει τόσο η τοπική εφημερίδα «ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ», όσο και η ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ, με ονοματοδοσία δρόμου με το όνομά της.
2009
------------------------------------------------------------------------------------------------

Η κυρά-Σοφία Λάμπρου κρατώντας στην αγκαλιά της την κόρη της και μετέπειτα δασκάλα του χωριού μας κυρά-Νίτσα Σπύρου, με όλα τα άρρενα τέκνα του χωριού μας και μαθητές της. Οι μαθητές φορούν πουκαμίσιες, το χαρακτηριστικό ένδυμα της εποχής. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη περίπου το 1921. (εφ. ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ, Τεύχος 13)

Ο δάσκαλος κ. Τσοκανής με την κυρά-Σοφία στο σχολείο που στεγαζόταν τότε στο σπίτι του Κωνσταντίνου Κιούση. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη περίπου το 1940. (εφ. ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ, Τεύχος 13)

Ο δάσκαλος κ. Τσοκανής φωτογραφίζεται με τις μαθήτριές του έξω από το σχολείο του Πετρούλια. Διακρίνονται στην πρώτη γραμμή, η Γιαννούλα Κόλλια, Ευαγγελία Παύλου-Σπύρου και Σία Δημητρίου, στην δεύτερη γραμμή, Αρχόντω Δημητρίου και Βασιλικούλα Βρακά, στην τρίτη γραμμή, Λούλα Σοφία-Πετρούλια και στην τελευταία γραμμή η Βούλα Βουδούρη-Κιούση. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη περίπου το 1935. (εφ. ΤΟ ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ, Τεύχος 13)