ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

 Ίσως η ζωή να μας παίζει παιχνίδια, που ποτέ δεν τα έχουμε φανταστεί, παιχνίδια που καμιά φορά φανερώνουν τον αληθινό μας εαυτό. Τι άλλο μπορείς να σκεφτείς όταν όπως κάθε πρωί, έτσι και σήμερα συνεχίζεις να μπαίνεις στα αγαπημένα σου μπλοκ, και ένα από αυτά που συνόδευαν τον καφέ σου, ήταν και το μπλοκ του Δημήτρη Κεχαγιά, το ΒΗΜΑ  ΑΛΙΑΡΤΟΥ. Η τελευταία του ανάρτηση-την Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013- , να αφορά τα ατομικά δικαιώματα, τίποτα πιο επίκαιρο, αλλά και τίποτα καλύτερο για το τόσο γρήγορο και αιφνιδιαστικό,  «κύκνειο άσμα» του. Τα ατομικά δικαιώματα, ιδωμένα μέσα από τα μάτια των παιδιών μας, που η αγωνία του Δημήτρη, για το τί τους αφήνουμε πίσω μας ήταν πολύ-πολύ μεγάλη-ήταν πατέρας άλλωστε τεσσάρων παιδιών-, αλλά και η ευαισθησία του για τα παιδιά πολύ μεγάλη, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι και την εφημερίδα των μαθητών του Δημ.  Σχολ.  Λεονταρίου, του ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΥΣ, την είχε τόσο καιρό στην βιτρίνα του μπλοκ. Τα ατομικά δικαιώματα, που τα ταύτιζε με την δημοκρατία, και την ελεύθερη έκφραση, γιαυτό και το μπλοκ ΒΗΜΑ ΑΛΙΑΡΤΟΥ.

 Περιδιαβάζοντας το μπλοκ του Δημήτρη, όλες αυτές τις μέρες, ή μάλλον σερφάροντας αποκλειστικά σε αυτό, ξεχωρίσαμε κάποιες αναρτήσεις, ανάμεσα στις 7144 αναρτήσεις, με 8340 σχόλια, σχόλια που πάντα άντεχε να βλέπει καρφιτσωμένα στο μπλοκ του, με 947672 επισκέψεις. Εκτός από την τελευταία του ανάρτηση ιδιαίτερη εντύπωση και άκρως διδακτική ήταν η ανάρτηση με τίτλο ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΙΩΤΟΥΣ BLOGGERS ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ και το σχόλιο του ένα μήνα μετά την πρώτη του ανάρτηση, τον ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2009.

Καλό σου ταξίδι Δημήτρη, ευχόμαστε το παράδειγμά σου να βρει μιμητές.