«Σήκω, συ, καλέ κυρά, να μας δώσεις πέντε αυγά, και άλλα πέντε κόκκινα, να σου ζήσουν τα παιδιά, τα παιδιά τα παλικάρια, με σπαθιά και με χατζάρια».
Έτσι σήμερα το απόγευμα, 4-4-2015, επιστρέφοντας στο «κλεινόν άστυ», από το χωριό μας, το αγαπημένο «…κασκαβελάκι μας…», είχα την ευτυχία, να συναντήσω, δυο «λυγερόκορμες κόρες», γεμάτες νιάτα και ομορφιά, με τα στολισμένα καλαθάκια, να λένε το Λάζαρο. Η χαρά μου ήταν μεγάλη και κυριολεκτικά ανεκλάλητος. Στάθηκα, τις θαύμασα, και τις φωτογράφησα, για να μοιραστώ με όλους μας την χαρά μου, αλλά και την στιγμή… Κορίτσια να ζήσετε!!! Και του χρόνου!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου