"Όταν ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή"

"Όταν ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή"

Η … ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Σήμερα (13-2-2017) πέρασα για πρώτη φορά στη ζωή μου της φυλακής τα κάγκελα. Όχι. Δεν έκλεψα, ούτε σκότωσα. Πήγα στις γυναικείες φυλακές του Ελεώνα Θήβας για καλό σκοπό. Πιο συγκεκριμένα, για τα εγκαίνια του πρώτου Δημοτικού Σχολείου σε φυλακή στην Ελλάδα. Παρούσα και όλη η διοικητική εκπαιδευτική πυραμίδα προεξάρχοντος του υπουργού της Παιδείας Γαβρόγλου.

Συναισθήματα μπερδεμένα και ανάμεικτα.

 Ο Υπουργός Παιδείας στο σχολείο των φυλακών του Ελαιώνα, την ημέρα των εγκαινίων

Χαρά γιατί ανοίγει ένα σχολείο που θα βοηθήσει ορισμένες κοπέλες οι οποίες, σε κάποια στιγμή της ζωής τους, λειτούργησαν παραβατικά.

Ελπίδα για τη δεύτερη ευκαιρία, για την ρωγμή σε ένα- κατ’ ευφημισμόν- σωφρονιστικό σύστημα. Ξανά ελπίδα όταν ακούς φωνές να τραγουδάνε με σπαστά ελληνικά «τις θαλασσιές τις χάντρες».

Συγκίνηση ακούγοντας την 60χρονη Ρωσίδα να απαγγέλλει- και όχι να διεκπεραιώνει- Μπρεχτ.

Αισιοδοξία όταν μιλάς με την 20χρονη Αφρικάνα που θέλει να σπουδάσει.

Λύπη γιατί βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα περιτριγυρισμένες από ψηλούς τοίχους με ηλεκτροφόρα ( ; ) συρματοπλέγματα.

Το «αερικό» της Μελίνας Κανά στριφογύριζε στο μυαλό μου συνέχεια βλέποντας στα κλεφτά τα πρόσωπα των κοριτσιών. Λες και το τραγούδι είχε γραφτεί για τα όνειρα αυτών των 40 κοριτσιών που παρακολουθούν το δημοτικό σχολείο των φυλακών:

Όσες κι αν χτίζουν φυλακές

κι αν ο κλοιός στενεύει

ο νους μας είναι αληταριό

που όλο θα δραπετεύει.

Ο δάσκαλος Ηλίας Τραμπάκουλος (στη μέση) με του δασκάλους του σχολείου, Μαρία Μανώλη και Βασίλη Αδαμίδη.

Οφείλω να αναφέρω τα ονόματα των συνταξιούχων δασκάλων που ξεκίνησαν εθελοντικά τη λειτουργία αυτού του σχολείου: Αλεξάνδρου Δημήτρης, Κυριάκου Βαγγέλης, Ντάντος Αποστόλης. Πήρε το νήμα από εκεί η Γιάννα η Ρουπάκα που ανέλαβε, άτυπα, τη διεύθυνση του σχολείου και σήμερα δυο νέα παιδιά ο Βασίλης Αδαμίδης και η Μαρία Μανώλη το λειτουργούν υποδειγματικά. Τελευταίο αλλά πρώτο στην καρδιά όλων μας- και των κρατουμένων- άφησα την ψυχή του όλου εγχειρήματος τον φίλο Κλήμη Πηρουνάκη. Τι να πεις γι’ αυτόν; Άνθρωπος με όραμα, άνθρωπος της πράξης, αποτελεσματικός, μεθοδικός, συντονιστής, αδιαμφισβήτητα ο δημιουργός όλων όσων έχουν γίνει και- γερός να είναι- όσων πρόκειται να γίνουν. Αλλά αυτά θα τα πούμε μια άλλη φορά στην … Κλημική είδηση.

Ηλίας Τραμπάκουλος

Παραθέτουμε και την περιγραφή του Κλήμη Πυρουνάκη από τα εγκαίνια του σχολείου στις φυλακές του Ελαιώνα.

ΨΑΛΜΟΣ ΚΒ΄(22) - ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΙΜΕΝΕΙ ΜΕ

Εχτές (13-2-2017)στα εγκαίνια του Δημοτικού Σχολείου στις φυλακές Γυναικών στον Ελεώνα Θηβών ο Υπουργός Παιδείας κ Γαβρόγλου νιώθοντας την αύρα του σχολείου με ρώτησε: Κλήμη που βρίσκεις αυτή την όρεξη.Του απάντησα ότι ο Πατέρας μου ήταν Ερωτικός και συμπληρώνω ότι μεγάλωσα μέσα σε Χαρά,μέσα σε ένα κοπάδι Ανθρώπων(8 παιδιά),μέσα στις αρχές μιας αναίμακτης Επανάστασης(να γίνεστε άμμος στα γρανάζια του συστήματος),στις αρχές του Μίλτου Κουντουρά και σε ακούσματα γαλήνης. Κύριος ποιμένει με.......

σ.σ.1: τα κείμενο και οι φωτογραφίες είναι ερανισμένα από το fc

σ.σ.2: ο πατέρας του Κλήμη Πυρουνάκη ήταν ο ιερέας