γιορτάζει ο Προφήτης μας.
Αν και βρίσκομαι πρώτη φορά μακριά σωματικά, η καρδιά μου σήμερα χτυπά δυνατά μέσα στον Προφητάκο μας, στο χωριό που μας γέννησε, στον Ναό που μας ανάστησε, μας ευλόγησε και μας ανάθρεψε. Στην εκκλησία ψηλά στο λόφο, όπου μικρός έτρεχα με λαχτάρα, σήμερα τρέχει η ψυχή μου με προσευχή και ευγνωμοσύνη. Εκεί, κάτω από τη σκέπη του Προφήτη Ηλία και το άγρυπνο βλέμμα του, μάθαμε τι θα πει πίστη, αγώνας, οικογένεια, αγάπη και πατρίδα. Και ξέρω πως ήταν η χάρη του και οι πρεσβείες του που με αξίωσαν να εισέλθω στο Άγιο Θυσιαστήριο του Θεού. Γιορτάζει το χωριό μας, γιορτάζει η ψυχή μας, κι ας είμαι μακριά – είμαι εκεί, με όλη μου την καρδιά, μαζί με την οικογένεια μου, τους συγχωριανούς μου, τους φίλους μου και όλη την οικογένεια του Προφήτη, χαίρομαι και πανηγυρίζω και εγώ μαζί σας. Οι καμπάνες του, που ηχούν για κάθε σημαντικό γεγονός, είτε χαρά, είτε λύπη, είτε συμφορά, σήμερα ηχούν ακατάπαυστα, πανηγυρικά και δοξολογικά για την ένδοξη γιορτή του και ακούγονται από την εκκλησία του μέχρι την καρδιά του πιο απομακρυσμένου Λεονταρίτη στην άλλη άκρη της γης, και από το καμπαναριό της εκκλησίας μέχρι τον ουρανό. Έτσι χτυπούν σήμερα και στην καρδιά και στο μυαλό μου αλλά και στις ψυχές όλων μας και μας καλούν να τρέξουμε σπίτι του, να τον προσκυνήσουμε και να πάρουμε την ευλογία του.
Χρόνια πολλά σε όλους,
ο Προφήτης μας να μας σκεπάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου