Ύμνος στο Λιοντάρι......
Λιοντάρι, ένα ήσυχο μικρό χωριό, γειτονάκι, πόσο σ αγαπώ!!!!!
γιατί μ 'έχεις συντροφεύσει τόσο, όλα τα χρόνια ....
τα πρωϊνά πριν ακόμη καλωσορίσω τον ζωοδότη ήλιο, την καλημέρα μου την λέω σ' εσένα.
Τα βράδια ( πολλά μοναχικά ) περίμενα να δω τα πρώτα φώτα ν' ανάβουν, κι ένοιωθα ασφάλεια.
Άκουγα τις κουβέντες στα μπαλκόνια και στις αυλές ,τα καλοκαιρινά βράδια, τα κουδούνια απ' τα προβατάκια, το κελάρυσμα της Ξερόβρυσης( που έχει όμως νερό),
το ρολόι της εκκλησιάς.......
αγαπημένο Λιοντάρι, σ αγαπώ!!!
Σ.Σ. Ευχαριστούμε την Κωνσταντίνα Λάντζα, γιαυτό το υπέροχο κείμενο για το χωριό μας, -που αλιεύσαμε από το προσωπικό της προφίλ που διατηρεί στο φατσοβιβλίο-, που όπως φαίνεται την συντροφεύει καθημερινά.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου